Objawy i metody korekty stożka rogówki

Skieruj się tu jeżeli jesteś zainteresowany Cross Linking.

Keratoconus, zwany potocznie stożkiem rogówki, to choroba, która w dużym stopniu ogranicza codzienną aktywność – obniża jakość widzenia i może wywoływać inne schorzenia oczu. W nowoczesnych klinikach okulistycznych lekarze dysponują wiedzą pozwalającą sprostać tym problemom. Jak zatem wygląda przebieg korekty stożka rogówki?

Stożek rogówki w wielu przypadkach towarzyszy innym wadom oczu

Rogówka to transparentna część gałko ocznej, która silnie skupia promienie świetlne. Leży przed tęczówką i posiada wiele nocyceptorów, jest jednak słabo ukrwiona. Mniej więcej w drugim i trzecim dziesięcioleciu życia może ulec deformacji przejawiającej się uwypukleniem oraz ścieńczeniem w środkowej części. Dzieje się tak w następstwie nadwątlenia tkanki, która, według niektórych teorii, ulega działaniu wolnych rodników. Stożek rogówki powoduje astygmatyzm i krótkowzroczność, przez co pacjent widzi kategorycznie gorzej i staje się nadwrażliwy na promienie słoneczne. Chorzy uskarżają się także na podrażnienie oczu, w niektórych przypadkach zdarza się też widzenie podwójne. Choroba ta często współistnieje z pozostałymi wadami oczu, przykładowo zapaleniem spojówek. Na szczęście w dzisiejszych czasach efektywne leczenie stożka rogówki jest osiągalne. Na początkowym etapie wada jest prostowana z wykorzystaniem soczewek kontaktowych albo szkieł korekcyjnych, później jednak nieodzowne jest wykonanie zabiegu w klinice okulistycznej.

Korekcja stożka rogówki – zabiegi wszczepienia pierścieni śródrogówkowych oraz cross linking

Korektę stożka rogówki przeprowadza się za pomocą rozmaitych technik. Aktualnie najskuteczniejszym sposobem na poprawę ostrości widzenia jest wszczepienie pierścieni śródrogówkowych i cross linking. Nowoczesne kliniki okulistyczne podejmują się także korekty stożka rogówki za pomocą modelowania, czyli metodę Topoguided. Znakomite efekty przynoszą procedury wykorzystujące technologię mapowania rogówki, dzięki czemu można osiągnąć regularną powierzchnię tkanki, a to w rezultacie umożliwia niwelowanie niezborności czy też miopii przy pomocy soczewek kontaktowych. Chorzy mogą także po kilku miesiącach zapisać się na zabieg laserowy, który zupełnie eliminuje wadę wzroku.